Logo Mag het nog?

Jan De Cock

Jan De Cock (1964) is ziekenhuispastor en oprichter van de vzw Without Walls. Daarmee engageert hij zich voor gevangenisprojecten in binnen- en buitenland, inzettend op verbinding en herstel tussen slachtoffers en daders. De inspiratie hiervoor deed hij op door niet alleen te werken met gevangenen (o.a. in Latijns-Amerika), maar ook door zichzelf te laten opsluiten. Een hel-ervaring, zo beschrijft hij het. Maar het overtuigde hem des te meer om er iets mee te gaan doen.

Jan schreef verschillende boeken, waaronder Hotel Prison (Lannoo, 2003) en Hotel Pardon (Lannoo, 2014). Hij beschrijft het gevangeniswezen over heel de wereld en hoe het anders en menswaardiger kan, en ook: hoe verzoening en herstel er kan uitzien en bevrijdend kan werken. In Doodgelukkig leven (Lannoo, 2012) geeft hij de lezer inkijk in zijn dagelijkse werk in het ziekenhuis, waar leven en sterven, verdriet en hoop, elkaar raken.

Naast zijn gepubliceerde werk, verzamelde Jan ook al een hele stapel schriftjes, waarin hij sinds 35 jaar iedere dag opschrijft waarvoor hij dankbaar is. Het maakt dat hij vreugde kan blijven vinden en uitstralen, ondanks het verdriet waarmee hij in zijn leven en werk wordt geconfronteerd.

Zijn grote bewogenheid voor mensen, vooral diegenen in ziekte en armoede, komt onder andere voort uit zijn (christelijke) opvoeding en zijn eigen geloofsreis. Voor hem is zorgen voor kwetsbare mensen de mooiste en tegelijk eenvoudigste manier om God te ontmoeten.

Jezus Christus is mijn achternaam. Die zoon van God, die spitsbroeder, tochtgenoot, rebel, politicus, is voor mij het meest haalbare om bij God te komen.” 

“Misschien zijn wij soms te vertrouwd geraakt aan ‘de mens’. Maar het is zo’n wonderwezen! Daaraan toevertrouwd mogen zijn, om die nabij te zijn, om die te verzorgen. Dat is God in bed leggen.” 

Een zoektocht naar het menselijk gelaat van gedetineerden, ongetwijfeld een van de meest vergeten groepen in onze maatschappij

Na ‘Hotel Prison’ reist Jan De Cock naar slachtoffers die konden vergeven

Een ode aan het leven, een handreiking om niet bang te zijn voor ziekte en nog minder voor de dood.